Götvaðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "götvaðr" (lub gǫtvaðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

götvaðr (gǫtvaðr)

m. one who buries, i. e. a slayer, Bkv. 10, (dub.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego götvaðr może być bardziej dokładnie napisane jako gǫtvaðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛏᚢᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich