Grjót-björg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "grjót-björg" (lub grjót-bjǫrg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

grjót-björg (grjót-bjǫrg)

n. pl. rocks, Vsp. 52.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego grjót-björg może być bardziej dokładnie napisane jako grjót-bjǫrg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛁᚢᛏ-ᛒᛁᚢᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich