Grjót-björn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "grjót-björn" (lub grjót-bjǫrn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

grjót-björn (grjót-bjǫrn)

m. a pun, = Arinbjörn, Ad.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego grjót-björn może być bardziej dokładnie napisane jako grjót-bjǫrn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛁᚢᛏ-ᛒᛁᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich