Grjót-hörgr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "grjót-hörgr" (lub grjót-hǫrgr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

grjót-hörgr (grjót-hǫrgr)

m. a stone altar (heathen, vide hörgr): a stone heap = grjóthaugr, Sturl. ii. 223 C, where Ed. grjóthaugr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego grjót-hörgr może być bardziej dokładnie napisane jako grjót-hǫrgr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛁᚢᛏ-ᚼᚢᚱᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich