Grön-sprettingr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "grön-sprettingr" (lub grǫn-sprettingr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

grön-sprettingr (grǫn-sprettingr)

m. = gransprettingr, Clem. 30, Róm. 308.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego grön-sprettingr może być bardziej dokładnie napisane jako grǫn-sprettingr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᚢᚾ-ᛋᛒᚱᛁᛏᛏᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich