Grunn-sær
Słownik staronordyjski - grunn-sær
Znaczenie staronordyjskiego słowa "grunn-sær"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- grunn-sær
- adj. shallow-witted, foolish, Bjarn. 39; opp. to djúpsær.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᚢᚾᚾ-ᛋᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)