Guð-vefr
Słownik staronordyjski - guð-vefr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "guð-vefr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo guð-vefr może oznaczać:guð-vefr
- guð-vefr
- m., old form goðvefr, [A. S. godweb; O. H. G. cotaweppi and gotoweppi]:—good or costly weaving, i. e. velvet; ok góðbornir smugu í goðvefi, Hðm. 17; gulli ok guðvefjum, Ghv. 16; purpura ok tvílitaðan guðvef, Stj. 307. Exod. xxv. 4 (purple and scarlet); eina festi af guðvef, funiculus coccineus, 351. Josh. ii. 15; kantara-kápa af guðvef, Vm. 68; tvö pells altaris-klæði ok hit þriðja hvers-dagligt með guðvef, 80; skikkju nýskorna af hinum dýrasta guðvef, FmS. vi. 52; silki ok pell ok guðvef, xi. 385; vefa guðvef, iii. 178; á dúni ok á guðvefi, x. 379; var kistan sveipð pelli ok tjaldat allt guðvefjum, Ó. H. 229; guðvefr. of a cloak lined with grey fur, Rekst. 30.
- guð-vefr
- COMPDS: guðvefjarhökull, guðvefjarklæði, guðvefjarkyrtill, guðvefjarmöttull, guðvefjarpell, guðvefjarpoki, guðvefjarskikkja, guðvefjartaug.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚦ-ᚢᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- i. e.
- id est.
- m.
- masculine.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)