Gull-böllr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gull-böllr" (lub gull-bǫllr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gull-böllr (gull-bǫllr)

m. a golden ball, Karl. 474.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego gull-böllr może być bardziej dokładnie napisane jako gull-bǫllr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛚᛚ-ᛒᚢᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich