Gull-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gull-görð" (lub gull-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gull-görð (gull-gǫrð)

f. a golden girth, Karl. 312, Bær. 2.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego gull-görð może być bardziej dokładnie napisane jako gull-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛚᛚ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich