Gustr

Słownik staronordyjski - gustr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gustr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gustr
m. a gust, blast, freq. in mod. usage, Edda 4, Sturl. i. 101, Sks. 212.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

freq.
frequent, frequently.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back