Há-beinn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "há-beinn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

há-beinn

and há-beinóttr, adj. high-legged, long-legged, Ísl. ii. 194, v. l.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅ-ᛒᛁᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich