Hall-æri
Słownik staronordyjski - hall-æri
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hall-æri"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hall-æri
- n. [ár], a bad season, a famine, dearth, Nj. 73, Fms. ix. 48, Bs. i. 200, Ísl. ii. 58, Ó. H. 102, Hkr. i. 21, 56.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᛚᛚ-ᛅᚱᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)