Halr
Słownik staronordyjski - halr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "halr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- halr
- m., pl. halir, [no doubt an apocopated form, akin to A. S. hæled, Germ. held = hero, as also to hölðr or höldr, q. v.]:—a man, only used in poetry; halr er heima hverr, a saying, Hm. 36; gráðigr halr, 19; hnígra sá halr fyrir hjörum, 159; halr hugfullr, Hðm. 19; halr enn hugblauði, Hbl. 49; úkristinn halr, Sighvat: in plur. men, troða halir helveg, Vsp. 52, 56: used of the dead inmates of Hel, Alm. 29, cp. Vþm. 43, which seems to be a pun, as the word itself is not akin to Hel.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Germ.
- German.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- plur.
- plural.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Alm.
- Alvís-mál. (A. I.)
- Hbl.
- Harbarðs-ljóð. (A. I.)
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)