Ham-föng

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ham-föng" (lub ham-fǫng)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ham-föng (ham-fǫng)

n. pl. frenzy, fury, Sturl. ii. 137.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ham-föng może być bardziej dokładnie napisane jako ham-fǫng.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᛘ-ᚠᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich