Hár-knífr
Słownik staronordyjski - hár-knífr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hár-knífr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hár-knífr
- m. a hair knife, rasor, Bs. i. 306, Dipl. v. 18, Fms. v. 185, Stj. 409, 418, Þiðr. 122, Str. 77.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᚱ-ᚴᚾᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)