Hár-vöxtr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hár-vöxtr" (lub hár-vǫxtr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hár-vöxtr (hár-vǫxtr)

m. hair-growth.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hár-vöxtr może być bardziej dokładnie napisane jako hár-vǫxtr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᚱ-ᚢᚢᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich