Harka
Słownik staronordyjski - harka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "harka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo harka może oznaczać:harka
- harka
- 1. (qs. harðka), u, f. hardness, and metaph. hardiness, Fb. i. 521; freq. in mod. usage: also of a hard frost, mesta harka: the phrase, með hörku-munum, with utmost difficulty. hörku-veðr, n. hard frosty weather; vetrar-hörkur, winter frost.
- harka
- 2. að, to scrape together, with dat., Fms, viii. 73; munu þeir hafa harkat saman liði sínu, Mork. 90: impers., e-m harkar, things go ill with one, Finnb. 338, Fas. ii. 239; það harkar um e-t, id., Bjarn. 62.
- harka
- II. reflex. id., Fas. ii. 307: to make a tumult, Finnb. 224; Ljótr vaknaði ok spurði hverr harkaðist, Háv. 31 new Ed.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᚱᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- qs.
- quasi.
- dat.
- dative.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
- reflex.
- retlexive.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Mork.
- Morkinskinna. (E. I.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)