Harm-brögð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "harm-brögð" (lub harm-brǫgð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

harm-brögð (harm-brǫgð)

n. pl. mischief, Akv. 15.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego harm-brögð może być bardziej dokładnie napisane jako harm-brǫgð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᚱᛘ-ᛒᚱᚢᚴᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich