Hátta-föll
Słownik staronordyjski - hátta-föll
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hátta-föll" (lub hátta-fǫll)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hátta-föll (hátta-fǫll)
- n. pl. a flaw in a metre, Edda (Ht.) 134, 135, Skálda 210.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hátta-föll może być bardziej dokładnie napisane jako hátta-fǫll.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᛏᛏᛅ-ᚠᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)