Heipt-mögr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "heipt-mögr" (lub heipt-mǫgr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

heipt-mögr (heipt-mǫgr)

m. a foeman, adversary, Hm. 149.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego heipt-mögr może być bardziej dokładnie napisane jako heipt-mǫgr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛁᛒᛏ-ᛘᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich