Heiptar-hönd

Znaczenie staronordyjskiego słowa "heiptar-hönd" (lub heiptar-hǫnd)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

heiptar-hönd (heiptar-hǫnd)

f. a foe’s band; leggja heiptar hendr á e-n, Stj. 486; með sinni heiptar hendi, 436.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego heiptar-hönd może być bardziej dokładnie napisane jako heiptar-hǫnd.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛁᛒᛏᛅᚱ-ᚼᚢᚾᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich