Heklu-fjall

Słownik staronordyjski - heklu-fjall

Znaczenie staronordyjskiego słowa "heklu-fjall"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

heklu-fjall
n. ‘Hecla-fell’ the name of mount Hecla, Bs., Ann. passim; in mod. usage abbreviated Hekla, prob. called so from its frock or hood of snow. Fourteen eruptions of mount Hecla are recorded, of A. D. 1104, 1158, 1206, 1222, 1300, 1341, 1389, 1440 (the exact year uncertain), 1510, 1597, 1636, 1693, 1766, 1845, besides earthquakes or partial eruptions in the immediate neighbourhood in 1294 and 1554, see Ísl. Ann., Jón Egilsson (Annals), Björn á Skarðsá (Annals). In the Middle Ages Hecla became mythical in Europe, and was regarded as a place of punishment for the damned; the Danes say ‘begone to Heckenfjæld,’ the North Germans ‘to Hackelberg,’ the Scots ‘to John Hacklebirnie’s house,’ cp. the Sks. 154.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᚴᛚᚢ-ᚠᛁᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. D.
Anno Domini.
cp.
compare.
l.
line.
mod.
modern.
n.
neuter.
prob.
probably.

Prac i autorów cytowanych:

Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Björn
Biörn Halldórsson.
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back