Hest-vörðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hest-vörðr" (lub hest-vǫrðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hest-vörðr (hest-vǫrðr)

m. a mounted guard, Fms. vii. 178, ix. 350, 351.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hest-vörðr może być bardziej dokładnie napisane jako hest-vǫrðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛋᛏ-ᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich