Hjálmun-völr
Słownik staronordyjski - hjálmun-völr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hjálmun-völr" (lub hjálmun-vǫlr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hjálmun-völr (hjálmun-vǫlr)
- m. = hjálmvölr, Orkn. 8, Fms. i. 212 (v. l.), vii. 47, x. 267, Sks. 479.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hjálmun-völr może być bardziej dokładnie napisane jako hjálmun-vǫlr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛅᛚᛘᚢᚾ-ᚢᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)