Hjalt-vöndr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hjalt-vöndr" (lub hjalt-vǫndr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hjalt-vöndr (hjalt-vǫndr)

m. a ‘hilt-wand,’ sword, Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hjalt-vöndr może być bardziej dokładnie napisane jako hjalt-vǫndr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛅᛚᛏ-ᚢᚢᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich