Hlæja
Słownik staronordyjski - hlæja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlæja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo hlæja może oznaczać:hlæja
- hlæja
- pres. hlær, pl. hlægjum; pret. hló (qs. hlóg), 2nd pers. hlótt, mod. hlóst; pl. hlógu, mod. hlóu; pret. subj. hlægi; imperat. hlæ, hlaeðu; part. hleginn; [Ulf. hlahjan; A. S. hlihan; Engl. laugh; Hel. hlahan; O. H. G. hlahhan; old Frank, hlaka; Germ. lachen; Dan. le]:—to laugh, Hðm. 20, Skv. 3. 30, Am. 61, Akv. 24; h. hátt, to laugh loud, Skv. 2. 15; Grímr var ekki kátr, ok aldri hló hann síðan Helgi var fallinn, Dropl. 27; Grímr skelldi upp ok hló, 31; hví hlóttu nú? FmS. vi. 390; hló Vigfúss at? Halli mælti, þat er vani þeirra feðga at hlæja, þá er vígahugr er á þeim, Glúm. 367; hón hlaer við hvert orð, Nj. 18; h. dátt, to laugh heartily; skelli-hlægja, to roar with laughter; h. hlátr, Hildigunnr hló kalda-hlátr, Nj.: phrases, þá hló marmennill, then the merman laughed, of a sudden, unreasonable burst of laughter, FaS. HálfS. S. ch. 7, Ísl. ÞjóðS. i. 133: as also Merlin (1869), ch. 23; hugr hlaer, one’s heart laughs; at minn hugr hlægja við honum, FaS. i. 195; hlær mér þess hugr, FmS. xi. 96; þau tíðendi er þeim hló hugr við, ix. 494, v. l.; löngum hlaer lítið vit, long laugh, little wit; hleginn, laughed at, Niðrst. 6.
- hlæja
- 2. with prep.; hlæja at e-u, to laugh at a thing; Hrútr hló at ok gékk í braut, Nj. 10; allt fólk hló at þeim, FmS. ix. 494, Glúm. 366, passim (at-hlægi).
- hlæja
- II. metaph. of a country, the hills are said to laugh in welcoming a guest and to droop at his going away; Drúpir Höfði, dauðr er Þengill, hlægja hlíðir við Hallsteini, Landn. (in a verse); Há þóttu mér hlaegja … of Noreg allan | klif meðan Ólafr lifði, Sighvat: the blunt edge is said to laugh in one’s face, síðan tók ek hein ór pússi mínum ok reið ek í eggina, svá at exin var svá slæ, at hón hló móti mér áðr en við skildum, Sturl. ii. 62.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛅᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- ch.
- chapter.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Hel.
- Heliand.
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- qs.
- quasi.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Prac i autorów cytowanych:
- Akv.
- Atla-kviða. (A. II.)
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Dropl.
- Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)