Hlein

Słownik staronordyjski - hlein

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlein"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo hlein może oznaczać:hlein

hlein
f., pl. ar, [Goth. hlains = βουνός, Luke iii. 5; akin to Engl. lean, Gr. κλίνειν]:—a rock projecting like a pier into the sea (= hlaðberg), freq. in western Icel.; lenda við hleinina, festa skipið við hleinarnar. hleina-kræða, u, f. a crust of moss on sea rocks, Bb. 2. 13.
hlein
II. [Engl. loom, qs. loon? the A. S. form would be hlân, which however is not recorded]:—the loom in the old perpendicular weaving, Björn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Engl.
English.
f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
Gr.
Greek.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
pl.
plural.
A. S.
Anglo-Saxon.
n.
neuter.
qs.
quasi.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Bb.
Búnaðar-bálkr.
Björn
Biörn Halldórsson.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back