Hlíf
Słownik staronordyjski - hlíf
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlíf"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hlíf
- f., pl. hlífar, a cover, shelter, protection (esp. of a shield, armour), Ld. 244, Eg. 507, Bxarð. 165, Hm. 81, passim: esp. in pl. hlífar, Nj. 262, Fms. ii. 319, Eb. 230, Rm. 39. hlífar-lauss (hlífa-lauss), adj. ‘coverless,’ uncovered, Fms. ii. 205, vi. 70, vii. 192, Ísl. ii. 226.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)