Hlíf-skjöldr
Słownik staronordyjski - hlíf-skjöldr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlíf-skjöldr" (lub hlíf-skjǫldr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hlíf-skjöldr (hlíf-skjǫldr)
- m. (hlífi-skjöldr, Nj. 262, Sks. 472), a shield of defence; esp. metaph., vera h. fyrir e-m, 655 A. ii. 5, Fms. viii. 63, 239, Bret. 104; halda h. fyrir e-m, Hom. 42.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hlíf-skjöldr może być bardziej dokładnie napisane jako hlíf-skjǫldr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᚠ-ᛋᚴᛁᚢᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Prac i autorów cytowanych:
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)