Hlín
Słownik staronordyjski - hlín
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlín"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hlín
- f. the goddess of that name (the wife of Odin), she that defends, [for the etym. see hlein], Edda, Vsp., Lex. poët.: freq. in poët. phrases, hringa-hlín, bauga-h., a lady.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- etym.
- etymology.
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- m.
- masculine.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)