Hljóðna
Słownik staronordyjski - hljóðna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hljóðna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hljóðna
- að, to become silent, dumb, from surprise, Sturl. ii. 151 (v. l.), Fas. iii. 311: impers., þá hljóðnar um hann, he became silent, ii. 433; þar til hljóðnar um mál þessi, till the noise about it subsides, Grett. 125 A.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᚢᚦᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- pers.
- person.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)