Hljóðr
Słownik staronordyjski - hljóðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hljóðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo hljóðr może oznaczać:hljóðr
- hljóðr
- adj. [cp. A. S. hlûde, Engl. aloud, mid. H. G. lûte, Germ. laut, but all in the opp. sense of aloud; cp. hljóð]:—silent, taciturn, 677. 12, SkS. 367, 370, Hom. 129; menn prúða ok hljóða, Fb. ii. 288.
- hljóðr
- β. melancholy, sad; var hann h. ok mælti ekki við aðra menn, biskup spurði hvat hann hugsaði er hann var svá hljóðr, Fb. ii. 329, Eg. 95, FmS. i. 208, Nj. 9, passim.
- hljóðr
- 2. neut. hljótt, stillness, silence; er hann settisk niðr þá var hljótt, Ó. H. 68; er hljótt var orðit, FmS. xi. 85; göra h. um sik, to keep quiet, Grett. 198 new Ed.; tala hljótt, to speak in a low voice or secretly, Nj. 118.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mid. H. G.
- middle High German.
- opp.
- opposed.
- S.
- Saga.
- neut.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)