Hnöttr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hnöttr" (lub hnǫttr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hnöttr (hnǫttr)

m., hnöttóttr, adj., see knöttr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hnöttr może być bardziej dokładnie napisane jako hnǫttr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚾᚢᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich