Höd
Słownik staronordyjski - höd
Znaczenie staronordyjskiego słowa "höd" (lub hǫd)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- höd (hǫd)
- f. [A. S. heaðu- in several poët. compds; cp. Sansk. çatru and çâtayâmi; Lat. caedo; Gr. κότος]:—war, slaughter, but only in compd pr. names, Höð-broddr, Fb.; Höð, f. the name of a Valkyria (also Geira-höð), Gm.: as also of a woman, but mythical, FaS.: the name of an island in Norway: Höðr, m., gen. Haðar, dat. Heði, the name of the blind brother and ‘slayer’ of Baldr, the ‘fratricide’ or ‘Cain’ of the Edda, Vsp. 37, Vtkv. 9, Edda 17, 56: also the name of a mythol. king, whence Heðir, pl. a Norse people; and Haða-land, the county, Fb. iii. Haðar-lag, n. the metre of Höd, a kind of metre, Edda.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höd może być bardziej dokładnie napisane jako hǫd.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mythol.
- mythology, mythologically.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- poët.
- poetically.
- pr.
- proper, properly.
- S.
- Saga.
- Sansk.
- Sanskrit.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Vtkv.
- Vegtams-kviða. (A. I.)