Höfðaðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfðaðr" (lub hǫfðaðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höfðaðr (hǫfðaðr)

part. headed so and so; h. sem hundr, 310. 99.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfðaðr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfðaðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚦᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich