Höfðingja-djarfr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfðingja-djarfr" (lub hǫfðingja-djarfr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höfðingja-djarfr (hǫfðingja-djarfr)

adj. frank and bold in one’s intercourse with the great, Fms. ii. 15, vi. 205, vii. 162.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfðingja-djarfr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfðingja-djarfr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚦᛁᚾᚴᛁᛅ-ᛏᛁᛅᚱᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich