Höfðingja-nafn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfðingja-nafn" (lub hǫfðingja-nafn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höfðingja-nafn (hǫfðingja-nafn)

n. a chief’s title, Hkr. iii. 195, Fms. xi. 62.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfðingja-nafn może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfðingja-nafn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚦᛁᚾᚴᛁᛅ-ᚾᛅᚠᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich