Höfuð-engill

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfuð-engill" (lub hǫfuð-engill)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höfuð-engill (hǫfuð-engill)

m. an archangel, Nj. 157, Hom. 133.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfuð-engill może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfuð-engill.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚢᚦ-ᛁᚾᚴᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich