Höfuð-þyngsl

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfuð-þyngsl" (lub hǫfuð-þyngsl)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höfuð-þyngsl (hǫfuð-þyngsl)

n. pl. heaviness in the head.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfuð-þyngsl może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfuð-þyngsl.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚢᚦ-ᚦᚢᚾᚴᛋᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich