Höggorms-tönn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höggorms-tönn" (lub hǫggorms-tǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höggorms-tönn (hǫggorms-tǫnn)

f. a viper’s tooth.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höggorms-tönn może być bardziej dokładnie napisane jako hǫggorms-tǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚴᚴᚢᚱᛘᛋ-ᛏᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich