Hökta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hökta" (lub hǫkta)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hökta (hǫkta)

t, to limp, Bárð. 167; h. kyrr, Fas. ii. 369.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hökta może być bardziej dokładnie napisane jako hǫkta.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚴᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich