Höku-bein

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höku-bein" (lub hǫku-bein)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höku-bein (hǫku-bein)

n. the chin bone, Sd. 169.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höku-bein może być bardziej dokładnie napisane jako hǫku-bein.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚴᚢ-ᛒᛁᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich