Hól
Słownik staronordyjski - hól
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hól"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hól
- n. [A. S. hôl], praise, flattery, Hkr. ii. 88, Edda ii. 544, Pr. 110: boasting, vaunting, Nj. 237. hól-beri, a, m. a flatterer, Greg. 23, FmS. v. 194, v. l.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)