Höld-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höld-maðr" (lub hǫld-maðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höld-maðr (hǫld-maðr)

m. = höldr, N. G. L. i. 44, 55, 71, 175.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höld-maðr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫld-maðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛚᛏ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich