Hölfa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hölfa" (lub hǫlfa)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hölfa (hǫlfa)

að, see hválfa.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hölfa może być bardziej dokładnie napisane jako hǫlfa.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛚᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich