Hór-dómr
Słownik staronordyjski - hór-dómr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hór-dómr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hór-dómr
- m. [whoredom], adultery, Stj. 301, K. Á. 132, 218, Barl. 134, Jb. 131, Hom. 86, 154. hórdóms-maðr, m. an adulterer, 625. 15.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱ-ᛏᚢᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)