Hór-karl
Słownik staronordyjski - hór-karl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hór-karl"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hór-karl
- m. an adulterer, H. E. i. 54.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱ-ᚴᛅᚱᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)