Hörfan

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörfan" (lub hǫrfan)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hörfan (hǫrfan)

f. retrogression; h. heimsins, Mag. 69.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörfan może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrfan.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᚠᛅᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich