Hörg-brjótr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörg-brjótr" (lub hǫrg-brjótr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hörg-brjótr (hǫrg-brjótr)

m. a breaker of horgs, of a missionary king, Hallfred.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörg-brjótr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrg-brjótr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᚴ-ᛒᚱᛁᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich