Hörkn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörkn" (lub hǫrkn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hörkn (hǫrkn)

n. = hölkn, Bs. i. 452, v. l.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörkn może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrkn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᚴᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich